Huisje, boompje, baby.

Begin 2011 kreeg Sven zijn vaste contract en we kochten een huisje. Vrij snel daarna heb ik de pil ingeruild voor foliumzuur en wijntjes voor water. In m'n achterhoofd houdend dat het nog maanden en maanden kon duren voor het raak zou zijn...

Maar toen, de eerste ronde:

Op 26 april heb ik een kruisje gepiest! (en op 27 april ook)

Zwanger! En uitgerekend op 1 januari 2012. Ik was wel heel moe en emotioneel de dagen voor de test, maar ik dacht dat dat ook makkelijk van de stress voor de verbouwing kon komen.

Tijdens de animatiefilm 'Rio' (dag of 2 voor de test) had ik het al niet meer..

Met m'n broek nog op m'n enkels ben ik naar de telefoon gerend om Sven te bellen. Hij moest toch even gaan zitten en een paar uur later kwam hij met glimmende, stralende ogen thuis.

 Cadeautje voor Sven.

De volgende dag is hij al snel in het 'zwangerschapsboek voor mannen' van Gerard Janssen gaan lezen. Per week wordt op de linkerpagina beschreven wat er met de kleine friemel gebeurt en op de rechterpagina wat hij van mij kan verwachten (met allemaal goede tips, zoals: (week 19) 'Je vriendin kan last krijgen van stekende buikpijnen die worden veroorzaakt door het uitrekken van de baarmoeder en de omliggende spieren. Erg onprettig, maar normaal. Realiseer je dat als ze een gemeen stekende pijn voelt, het irritant kan zijn als je nu op een wijsneuzerige dokterstoon vertelt dat dat heel normaal is.' :-D

Ik kreeg van de huisarts een veel dunner boekje met daarin de belangrijkste informatie en ik heb het volgende handboek zelf gekocht (waar ik nog niet echt in gelezen heb):

3 mei heb ik de eerste afspraak bij de verloskundige. Mogelijk gaat ze dan m'n bloed testen en vooral veel informatie geven over de zwangerschap, controles, etc.

Een ding weet ik al wel. Dat is dat je al vanaf het begin last kunt hebben van allerlei kwaaltjes: om de haverklap naar het toilet moeten, moe zijn en veel slapen en vooral emotioneel worden om de kleinste dingen:

Nog een filmpje om hard bij te gaan huilen... ahum

En nu, moet die kleine friemel vooral heel goed blijven plakken, want ik wil niks jinxen met deze post. 10% kans op een miskraam in de eerste maanden, de reden dat veel mensen hun zwangerschap stil houden tot een week of 12, maar dat lukt mij dus écht niet. En veel mensen hebben het nieuws ook al gehoord. ;-)